Güzelgöz, yeni yazısında şu ifadelere yer verdi.
‘’Bu Ramazan Bayramı da geçen yıl olduğu gibi oldukça farklı, buruk ve hepimiz için hüzünlü bir bayram. Çünkü alışkın olduğumuz şekilde coşkuyla, sevinçle, sürurla, mutlulukla sarıp sarmalanarak yaşayamıyoruz bayramımızı. İstediğimiz gibi bayramlaşamıyoruz ailemizle, sevdiklerimizle, yakınlarımızla, komşularımızla… Sarılamıyoruz gönülden, pozitif enerjilerimizi yansıtarak birbirimize.
Biliyorsunuz; sağlığımızı, dolayısıyla da hayatımızı yakından ilgilendiren zorunluluklar sebep oldu buna. Bu bayramda da evde olmamız, evde kalmamız ve hayatın gerçeklerini evimize sığdırmamız gerekiyordu. Aylardır her türlü olumsuzluğunu yaşadığımız küresel salgın (Korona Pandemisi) pek çok alışkanlığımızı, duygumuzu; zihinsel şemalarımızı, bilinçaltı kalıplarımızı önemli ölçüde etkilediği gibi bayramımızı da her anlamda etkiledi. Etkilemeye de devam ediyor maalesef!
Sevinçlerimizin, paylaşarak çoğalttığımız mutluluklarımızın, insani diyaloglarımızın, selamlaşmalarımızın, yakınlıklarımızın, kendimizi idrak ve ifade edişlerimizin, kültür ve inancımızın gereklerini bilerek ve isteyerek yerine getirişimizin şekli, zamanı, rengi ve ahengi değişti.
Bu bayram sabahı da erkenden camilere koşup huşu içerisinde bayram namazımızı kılamayacağız belki. İnsanlarla samimi ve içten bir sarılma ile bayramlaşamayacağız. Namaz sonrası kabristanlara giderek geçmişlerimize kabirleri başında Fatihalar, Yasinler okuyamayacağız. Yolunu gözlediklerimiz bize gelemeyecek. Yolumuzu gözleyenlere biz gidemeyeceğiz. Çocuklara şeker, lokum ve bayram harçlığı verip bayram sevinci yaşatamayacağız coşkularını çoğaltarak. Gözlerinin içine bakıp başlarını şefkatle okşayarak “Daima bu günleri göresiniz…” diyemeyeceğiz sanırım.
YORUMLAR