Suskun ve sessizlik - Vedat Dusak
Şiir Köşesi

Şiir Köşesi

Suskun ve sessizlik - Vedat Dusak

27 Haziran 2020 - 12:04 - Güncelleme: 27 Haziran 2020 - 12:08

Kadın susmuştu birden.

Sessizliği avucundaki kınaya bulandı.

Al bir renge büründü ses tellerindeki ince siyahlık.

Nerden baksan eteklerine kurşun yağdırır gözyaşlarından.

Kadınla beraber susayan tarihti , coğrafyanın kırsal bir kesiminde.

Gökyüzü kadının kaderini yaşıyordu bulutlarda.

Hava sessizdi.

Dağ başındaki kurtlar sessizlik orucundaydı.

Tüm sesler göç ediyor kara toprağa.

Toprak bu yüzden üşüyordu en sıcak mevsimde.

Ve sanırsam kadın ilkbahardaydı sonbahara doğru.

YORUMLAR

  • 5 Yorum
  • Hüseyin boğaakça
    3 yıl önce
    Yüreğine sağlık vedat hocam okurken bir sonraki satırı merak ederek okudum gerçekten çok güzel tebrik ederim.sevgili gönül dostu..
  • İSMAİL AYKURT
    3 yıl önce
    Güzel ve duygu dolu bir şiir. Vedat dusak devamını bekliyoruz
  • Erhan derin
    3 yıl önce
  • Kendal Su
    3 yıl önce
    Her şiir sıcak günlerin tatlı esintisi gibidir. Teşekkürler Vedat Bey...
  • Eyüp sönmez
    3 yıl önce
    Kadının özel bi yeri vardır şiirlerde

Son Yazılar