Kadın susmuştu birden.
Sessizliği avucundaki kınaya bulandı.
Al bir renge büründü ses tellerindeki ince siyahlık.
Nerden baksan eteklerine kurşun yağdırır gözyaşlarından.
Kadınla beraber susayan tarihti , coğrafyanın kırsal bir kesiminde.
Gökyüzü kadının kaderini yaşıyordu bulutlarda.
Hava sessizdi.
Dağ başındaki kurtlar sessizlik orucundaydı.
Tüm sesler göç ediyor kara toprağa.
Toprak bu yüzden üşüyordu en sıcak mevsimde.
Ve sanırsam kadın ilkbahardaydı sonbahara doğru.